آشفته زلفت رها در باد

می کند آوا

با نسیم خود

ویرانه ویرانه

شد رشته ی شالت  

هر شب به دنبالت

می آید از هر طرف کسی

مثل من بسی

از پی ات آقا

دیوانه دیوانه

می جویمت هر جا

در ماتم زهرا

سر می کشی 

بین روضه ها

صاحب عزا

حضرت آقا

کاشانه کاشانه

بین در و دیوار

با دیده ای خون بار 

از روضه ی پهلو

از غصه ی بازو

می بارد اشک روان ِ تو

بی امانِ تو

از دو دیده ات

ویرانه ویرانه

{ازوبلاک نور اهلبیت (ع)}